Zon zonder zonnebrand

Lieve vriendjes en vriendinnetjes,

Na enige stilte van onze kant hier weer een nieuwe blog. De vriendjes hebben de afgelopen tijd weer aardig wat meegemaakt en willen jullie natuurlijk in al deze dingen laten delen.

Afgelopen week zijn we 2 dagen de Negev woestijn ingetrokken. Waar het in Jeruzalem een graad of 15 was dachten wij er slim aan te doen om geen zonnebrand mee te nemen en ook de zonnehoed vond vriendje overbodig, het weegt toch zo weer 0,5 kilo in je tas. Vroeg in de ochtend vertrokken we naar het centraal busstation waar wij mevrouw Schot en mevrouw Stok ontmoetten. Deze 2 dames studeren ook aan de CHE en studeren ook af in Israël. Na een kop koffie met onze duffe hoofden de bus ingestapt naar Be’er Sheva, vanuit daar hadden we direct de aansluiting naar Mizpe ( uitzichtpunt) Ramon. Aangekomen in dit plaatsje in de middle of de Negev gingen we op zoek naar ons Hostel. Deze bleek midden in de woestijn te liggen een klein stukje buiten Mizpe Ramon. Ons hostel bleek een echt bedoeïen hostel te zijn en dus stond er een grote tent, een soort van recreatiewoning die als woonkamer diende en buiten het een en ander aan banken wat als chill plek moest dienen. Stroom was er niet, stromend water wel. Na ontvangen te zijn door onze, zeer rustige en relaxte gastheer besloten we om maar eens bij de krater te gaan kijken. Zonder ons ingesmeerd te hebben, want ja het was toch niet zo heeel warm, er stond een windje en ach zo bleek waren we toch ook niet meer, vertrokken we, na een broodje falafel in de plaatselijke koosjere snackbar naar de krater. Het uitzicht vanaf de rand van de krater was verschrikkelijk mooi en met geen laptop te beschrijven. Kom maar een keer foto’s kijken. De dames en vriendje besloten dat het leuk zou zijn om ook nog even in de krater te lopen, vriendje echter zei: pfff echt waar, maarja wie ben je in je eentje he. Na het visitorscentrum bezocht te hebben, waar de zeer ongezellige vrouw achter de balie ons vertelde ‘you cannot go into the crater now, it is to late’, besloten wij toch maar gewoon te gaan, want ja er stond toch een lekker windje en zo fel was de zon nou ook weer niet. Een uur later stonden we beneden in de krater, sommige hoofden waren al aardig rood, vooral mevrouw Stok gaf bijna meer licht dan de zon zelf, vond het drietal het toch maar saai om direct weer dezelfde weg naar boven te gaan, dus werd er besloten om door de krater te lopen een km of 3 opzij en daar weer naar boven te gaan, want op de kaart stond toch een groen lijntje en dat zou toch wel een weg moeten zijn. Nou mensen het was inderdaad maar 3 km, maar waar de krater er van 400m hoogte vlak uitzag was deze dit zeer zeker niet. Het windje was ook in geen velden of wegen meer te bekennen en onze watervoorraad was op toen we op de helft waren. Maarja wij zijn natuurlijk stoere CHE’ers dus liepen gewoon door. Het ene neusje werd nog roder dan het andere en na een uur of 2 waren we beneden in de kloof waar we naar boven konden. Na een mooie, warme, zonder water en volle bak in de zon klim naar boven kwamen we vrij dorstig en rood weer aan. Na direct maar allemaal een fles drinken gekocht te hebben zijn we daarna naar ons hostel gegaan. We hebben daar heerlijk gegeten en ’s avond onder het genot van een wijntje een kaartje gelegd. Lampen waren niet nodig want zelf gaven we licht genoeg. Nadat de vriendjes heerlijk hadden geslapen kwam mevrouw Stok ons alweer om 9 uur wekken… Na een lekker ontbijtje zijn we toen vertrokken naar En Avdat, wederom een hele mooie plek in de Negev woestijn. Daar hebben we ons wel ingesmeerd en water ingeslagen. En Avdat staat bekend om zijn bronnen maar de enige die wij vonden was een opgedroogde bron, wel konden we hier even heerlijk in de schaduw zitten. Na wederom een wandeling van een uur of 3 vertrokken we weer met de bus richting Jeruzalem. We weten nu dat hoe koud het ook mag zijn op een andere plek in Israel de Negev gewoon warm is, tevens weten we dat insmeren voor ons Nederlanders geen overbodige luxe is. Verder hebben we ontdekt dat MWD’ers best leuke mensen zijn ;) Het was erg gezellig en we hebben genoten van hun gezelschap.

Hebben we verder nog wat gedaan? Natuurlijk we zijn nog een dag naar de oude stad geweest, daar de graftuin bezocht, de Via Dolorosa nog een keer gelopen en in ‘Ecco Homo’ geweest ( betekend: ‘Zie de Mens’, uitspraak van Pilatus bij de veroordeling van Jezus). Verder is ons product inmiddels af, het verantwoordingsverslag op de helft, beide vriendjes verveld en de keren die we nog moeten werken teruggebracht naar 4. De tijd schiet aardig op nu en over minder dan 4 weken staan we alweer op Schiphol. Over minder dan 2 weken gaan we hier heerlijk nog 1,5 week vakantie houden, misschien schrijven we voor die tijd nog een nieuwe blog en anders tot in der Nederlanden.

Bedankt voor al jullie reacties, wij stellen dit zeer op prijs!

Groetjes Vriendje en Vriendje